Oproep tot steun aan het Permanente Volkstribunaal

Van 21 - 25 maart wordt het vervolg van de Tweede Zitting van het Volkstribunaal gehouden. Het is van het grootste belang dat het tribunaal een succes wordt. Het zal de volks- en mensenrechtenorganisaties in de Filippijnen een stevige steun in de rug zijn in hun strijd tegen het dictatoriale regime van Arroyo. Wij hopen dat u een of meerdere dagen in de gelegenheid bent om het volkstribunaal bij te wonen (anpstreaming.datiq.net).

De Eerste Zitting over de Filippijnen ter berechting van de misdaden van de dictatuur van Marcos jegens het volk der Filippijnen, vond plaats te Antwerpen in 1980. Helaas is het nodig dat er nu een tweede gehouden wordt. Of, zoals dominee Hans Visser het tijdens de opening verwoordde: Het is verschrikkelijk dat na de barre jaren van het Marcos-regime nu het Arroyo-regime bestaat (kader 1).

Het Filippijnse volk heeft een sterke internationale oppositie nodig. De nabestaanden van de ruim 800 slachtoffers rekenen op u, zoals bijvoorbeeld Dr Chandu Claver (kader 3).


kader 1

Verklaring tijdens opening:

Het is duidelijk dat het regime van Bush juist terreur aanwakkert

Om gezondheidsredenen zal ik niet kunnen deelnemen aan de bijeenkomst van 30 oktober. Wie de situatie op de Filippijnen van nabij volgt, raakt hiervan onthutst. Het is toch verschrikkelijk dat na de barre jaren van het Marcos-regime nu het Arroyo-regime bestaat. Het is toch verschrikkelijk hoe de mensenrechten in de Filippijnen worden geschonden, hoe de Verenigde Staten zich weer hebben gewikkeld in een oorlog tegen zogenaamde terreur.

Het wordt in de wereld langzamerhand duidelijk dat het regime van Bush juist terreur aanwakkert, dat de Amerikanen verkeerde keuzes begaan, dat ze niet echt bewogen zijn met de armen in de wereld en dat zij alleen die belangen steunen die hen politiek goed uitkomen. Wij zullen als Europeanen daar heftig tegen moeten protesteren. Het kan toch niet zo zijn, dat een land als de Filippijnen in de richting van de afgrond geduwd wordt.

Het land hunkert naar een nieuw regime, dat in staat is om recht te doen aan mensen. Ik geef toe, dat de politieke situatie in de wereld uiterst gecompliceerd is, maar wij zullen ons laten leiden door idealen ten aanzien van gerechtigheid en vrede. Wij zullen niet toegeven aan dit soort regimes, dat het recht met voeten treedt.

Het anti-amerikanisme in onze dagen richt zich tegen Bush en zijn kliek en niet tegen Amerikanen. Wij gaan er nog altijd van uit, dat er ook in de Verenigde Staten verstandige mensen te vinden zijn, die een situatie als op de Filippijnen niet willen accepteren. De Europese oppositie zal echter sterker moeten worden.

Ik wens u allen veel wijsheid en sterkte toe. Geef niet op.

Dominee Hans Visser

Hans Visser is coördinator van de Pauluskerk in Rotterdam


kader 2

Verklaring van Steun
voor de Tweede Sessie over de Filippijnen van het Permanent Peoples' Tribunal

tegen het door de VS gesteunde regime van Arroyo wegens schendingen van de mensenrechten, economische plundering en inbreuken op de soevereiniteit van de Filippijnen

Ondergetekenden betonen hun solidariteit met het Filippijnse volk en betuigen hun hartelijke steun aan de Tweede Sessie over de Filippijnen onder auspiciën van het PERMANENT PEOPLES' TRIBUNAL, te houden in Den Haag van 21-25 maart 2007, ter behandeling van de zaak van het Filippijnse volk tegen het regime van Arroyo en zijn door de VS geleide buitenlandse medeplichtigen.

Wij zien uit naar de succesvolle vervolging en berechting van de beschuldigden en het bereiken van een rechtvaardige veroordeling ten gunste van het Filippijnse volk en de slachtoffers binnen het kader van de Universele Verklaring van de Rechten van de Volkeren en de Internationale Wetten over de mensenrechten en de Rechten der Naties, ten aanzien van de volgende drie aanklachten:

  • Grove en systematische schendingen van politieke en burgerrechten: Extrajudiciële executie, massamoord, ontvoering en verdwijning, marteling, brandstichting, massale intimidatie, gedwongen evacuatie en andere ernstige schendingen van de mensenrechten ten aanzien van personen, organisaties en leefgemeenschappen. Tot de schandelijkste misdaden tegen de burgerlijke en politieke rechten behoort, ongetwijfeld, de sluipmoord van ongewapende politieke activisten, arbeiders, boeren, vrouwen, jongeren, geestelijken, journalisten, juristen, mensenrechten- en vredesactivisten.
  • Grove en systematische schendingen van economische, sociale en culturele rechten: Economische plundering door het Arroyo-regime, inclusief het ten uitvoer leggen van de politiek van ‘neoliberale globalisering’ van de VS, schending van de economische soevereiniteit van de Filippijnen door het buitenlands monopoliekapitalisme, de uitverkoop van het nationaal patrimonium, de gewetenloze superwinstneming door Amerikaanse en andere multinationale bedrijven, bezwaring met geldelijke verplichtingen wegens leningen bij imperialistische banken en bureaucratische corruptie.
  • Grove en systematische schendingen van het recht op nationale zelfbeschikking en bevrijding: Schending van de Filippijnse nationale soevereiniteit, inclusief verraad door het Arroyo-regime, toepassing van oorlogspolitiek en staatsterrorisme om de marionettenkliek van Arroyo aan de macht te houden en in lijn te blijven met de wereldoorlog van terreur en agressie van de VS, de verantwoordelijkheid van het Arroyo-regime en de VS voor oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid, schending van het Filippijnse territorium in militaire interventies door troepen van de VS en overdracht van jurisdictie aan de VS over door Amerikanen in de Filippijnen begane misdaden.

Wij vertrouwen er op dat de uitslag van de Tweede Zitting over de Filippijnen van het Permanent Volkstribunaal het Filippijnse volk zal inspireren nog resoluter en vuriger dan ooit de strijd aan te gaan voor nationale onafhankelijkheid, democratie, maatschappelijke gerechtigheid, ontwikkeling en vrede. In dit verband beloven wij nog meer steun te verwerven bij de volkeren der wereld voor de gerechtvaardigde strijd van het Filippijnse volk.


kader 3

Dr. Chandu Claver spant zich onvermoeibaar in voor de mensenrechten

Dr Chandu Claver draagt de pijn van het verlies van zijn geliefde. Hij heeft een groot verlangen naar gerechtigheid. Dr. Chandu Claver verloor zijn vrouw Alyce Omenger Claver, 42 jaar oud, lid van Bayan Muna. Op 31 juli 2006 werd zij vermoord.

Veel doktoren verlaten de Filippijnen om te gaan werken in het Westen. Om meer kans te maken op de arbeidsmarkt laten zij zich omscholen tot verplegers. Dr Chandu heeft echter gekozen om dokter te zijn onder de armen. Zijn geboortegrond en werkgebied zijn gelegen in het hoge noorden onder de inheemse bevolking in Bontoc. Ter plaatse is hij tevens de voorzitter van de Bayan Muna afdeling. In die functie spant hij zich onvermoeibaar in voor de mensenrechten.